Pomeranian Szpic niemiecki miniaturowy pomiminilion

Strona w przebudowie nowe informację będą wstawiana w 2025 roku.

Passion & Love Welcome to World Pomi Mini Lion * POMERANIAN * breeding

Witam serdecznie na naszej stronie internetowej poświęconej hodowli piesków rasy szpic niemiecki miniaturowy – Pomeranian.

Pomi Mini Lion to rodzinna kameralna domowa hodowla z pasją i sercem do zwierząt.

Przy posiadaniu piesków trzeba mieć na nie czas, potrzebują uwagi pieszczot oraz przede wszystkim opieki weterynaryjnej i groomera (fryzjera). Proszę pamiętać że Pomeraniany są bardzo delikatne i wrażliwe. 

Hodowla jest bezklatkowa, to prawdziwy dom a pieski są członkami rodziny.

Nasi podopieczni pochodzą z renomowanych zagranicznych hodowli rejestrowanych w FCI

Fédération Cynologique Internationale

Nasza hodowla psów rasowych zarejestrowana jest w Polskim SHPRiK

który jest partnerem międzynarodowego związku kynologicznego WKU

Pieski nasze są starannie dobrane a przede wszystkim zdrowe, wolne od wad genetycznych,  dopuszczone przez związek kynologiczny do rozrodu.  

Wszystkie szczenięta urodzone w naszej hodowli posiadać będą rodowody 3 pokoleniowe. Rodowody tylko z legalnych zarejestrowanych organizacji zrzeszonych w międzynarodowych federacjach kynologicznych, gwarantują czystość rasy.

Szpic miniaturowy pomeranian pochodzi prawdopodobnie od psa torfowego.

Dla kogo ta rasa

Pomeranian może mieszkać zarówno w mieszkaniu w blokach jak i w domu z ogrodem. Mimo zamiłowania do aktywności i ruchu, nie wymaga on długich spacerów. Nie ma przy tym skłonności do ucieczek i gonienia za zdobyczą. Jego zadaniem jest umilać czas opiekunom i ładnie wyglądać.

Pomeranian to świetny przyjaciel dla każdego kto lubi małe pieski i nie wymaga od nich bezwzględnego posłuszeństwa. Jego opiekun nie może być osobą zapracowaną, która nie ma czasu dla psa.

Pomeranian nie nadaje się dla małych dzieci, gdyż jest to pies bardzo delikatny. Natomiast będzie dobrym towarzyszem dla starszego dziecka. Nie ma instynktu łowieckiego, dlatego może mieszkać z kotem. Dogaduje się również z psami, jednak dla jego bezpieczeństwa, powinien mieszkać z psem o podobnej wielkości.

To daleki przodek nie tylko szpiców, ale także innych ras, np. bardzo znanego i lubianego sznaucera. Niewiele osób zdaje sobie sprawę, że psy w typie szpica to bardzo znane od wieków czworonogi, przede wszystkim w północnej oraz środkowej Europie. Było ich bardzo wiele rodzajów – różniły się od siebie nie tylko umaszczeniem, ale także wielkością. Na terenach pomorskich prym wiodły przede wszystkim psy średniej wielkości. To właśnie one zawitały do Anglii jako pierwsze.

Przybyły tu wraz z całym dworem księżniczki meklemburskiej, która niedługo potem poślubiła mężczyzna, który został mianowany później Jerzym III. Na Wyspach hodowcy zapragnęli zdecydowanie zmniejszyć rozmiar rasy. Niektórym zależało także na powiększeniu objętości sierści. Nie trzeba było długo czekać – wkrótce powstały śliczne, małe, puszyste, 2-4 kilogramowe pieski. Nic dziwnego, że Anglicy zaczęli nazywać siebie twórcami rasy. Jednak z racji pochodzenia w nazwie zostało słowo „pomeranian”. Już w 1870 roku uznano rasę, a rok później szpice te zaprezentowano po raz pierwszy na wystawie kynologicznej.

Pod koniec XIX wieku stworzono pierwszy wzorzec rasy – został opracowany przez Pomeranian Club of England. W Anglii rozwój tej małej rasy psów następował w bardzo szybkim tempie, ale Niemcy wcale pod tym względem nie zostawały z tyłu. W 1899 roku otworzono Związek Szpiców Niemieckich, który obejmował szpice różnej wielkości. Na początku pieski te dzielono na szpice duże oraz małe, ale wkrótce słusznie stwierdzono, że taki podział nie jest wystarczający. Dlatego określono kolejne wielkości: największe wilcze, duże, średnie, małe oraz miniaturki. Na przełomie XIX i XX wieku uznano, że szpice różnią się tylko wielkością – ich budowa anatomiczna jest niemal identyczna. A to oznacza, że musi je obowiązywać ten sam wzorzec rasy. Wkrótce jednak stwierdzono, że do tej teorii nie pasuje szpic miniaturowy, gdyż powinien stanowić odrębną rasę. FCI stwierdziło jednak, że miniaturowy szpic odpowiada niemieckiemu szpicowi miniaturowemu lub małemu (zależy jaka jest jego waga).

Jakiś czas później w FCI uznano nazwę pomeranian jako oficjalną, anglojęzyczną nazwę rasy. Jednak warto dodać, że angielskie pomeraniany wyglądają o wiele bardziej efektownie niż ich kuzyni z Niemiec. Owłosienie robi przeogromne wrażenie – dlatego też psy te zyskały tak dużą aprobatę hodowców. Trudno się dziwić, że dzisiaj pomeraniany to najpopularniejsze psy z niemieckich szpiców.

Ciekawostki Patrząc na współczesnego szpica miniaturowego, aż trudno uwierzyć, że jego przodkami są prawdopodobnie psy takich ras jak m.in. samoyed, husky, alaskan malamut i szpic wilczy. Inna nazwa szpica miniaturowego – pomeranian – wywodzi się stąd, iż psy te występowały m.in. na obszarze Pomorza. Można też spotkać taką nazwę rasy jak szpic pomorski.

Podczas katastrofy, jaka dotknęła jeden z najsłynniejszych statków świata – Titanic – jednym z psów, które ją przeżyły, był właśnie szpic miniaturowy. Prawdopodobnie najbardziej znanym przedstawicielem rasy był nieżyjący już piesek Boo. Jego profil na Facebook’u śledziło ponad 16 mln osób.

O rasie

Pomeranian – szkolenie oraz wychowanie

Pomeranian to bardzo pozytywny piesek, który tak naprawdę nie stwarza dużych problemów wychowawczych. Gdy do tego dorzucimy jeszcze jego mały wzrost, to mogłoby się wydawać, że to kompletnie niekłopotliwy czworonóg. Tymczasem warto pamiętać, że pomeranian może okazać się uciążliwy, np. ze względu na swoją szczekliwość czy niekoniecznie ufne podejście do większych od siebie psów. Dlatego warto pomyśleć o szkoleniach, czy to profesjonalnych czy na własną rękę (jeżeli mamy dużo cierpliwości, wiedzy i czujemy się na siłach).

Szpic miniaturowy pomeranian jest bardzo bystry, ciekawski i inteligentny – z przyjemnością współpracuje ze swoim opiekunem i błyskawicznie się uczy, także jeśli chodzi o różne sztuczki (przy dużym zaangażowaniu można z tego zwierzaka uczynić nawet… cyrkowca!). Dlatego każde szkolenie z nim ma sens i na pewno szybko przyniesie efekty. Jeżeli w wychowaniu pomeraniana nie wykażemy się konsekwencją oraz upartością, to ten mały, niepozorny zwierzak, będzie nas wykorzystywał i być może nawet wprowadzał własne zasady. Dlatego konsekwencja przede wszystkim i pod żadnym pozorem żadnych krzyków i skrajnych kar. Metoda nagród i pochwał z pewnością przyniesie w zachowaniu pomeraniana pozytywny efekt.

Odporność/wytrzymałość

Pomeranian, pomimo swego delikatnego wyglądu, jest psem długowiecznym i dość odpornym.

Odporność na upały choć pomeranian nie boi się upałów w sposób szczególny, w czasie letnim należy ograniczyć długotrwałe przebywanie na słońcu, zapewnić psu chłodny kąt i stały dostęp do świeżej wody.

Skłonność do tycia

Szpic miniaturowy nie ma tendencji do tycia, co nie znaczy, że nie da się go „utuczyć”. Jeśli natomiast dzienna dawka pożywienia będzie dostosowana do jego aktywności i trybu życia, powinien zachować prawidłową linię.

Szpic miniaturowy – pielęgnacja

Pielęgnacja szpica miniaturowego nie jest szczególnie trudna, ale dość czasochłonna. Należy go czesać kilka razy w tygodniu – zwłaszcza np. po spacerach w lesie, by pozbyć się z jego długiej sierści różnego rodzaju zanieczyszczeń. Szczęśliwy posiadacz pomeraniana powinien też znaleźć dobrego groomera, którego będzie odwiedzał co 2 mc. To kosztowna rasa i wymagająca. Trzeba mieć troszkę więcej w portfelu przy tej rasie. Ponadto istotna jest regularna kontrola uszu, oczu, uzębienia i pazurów. Linienie, w okresie linienia należy często szczotkować psa, aby pozbyć się martwego włosa, ponieważ utrata sierści jest wówczas znaczna.

Żywienie

Szpice miniaturowe nie wymagają specjalnego modelu żywienia, choć należy karmić je produktami najwyższej jakości – niezależnie od tego, czy wybierzemy gotowe mokre lub suche karmy, czy żywienie naturalne. W przypadku dorosłego psa wystarczą dwa posiłki dziennie, odpowiednio dostosowane do aktywności.

Szpic miniaturowy – charakter

Czuły Często mówi się, że szpic miniaturowy jest tzw. psem jednego pana. Oznacza to, że szczególnie lubi spędzać czas z jedną wybraną przez siebie osobą, ale potrafi sporą dawką czułości obdarzyć wszystkich domowników. Lubi zabawę Szpic miniaturowy, choć chętnie potowarzyszy opiekunowi na kanapie, jest tak naprawdę aktywnym maluchem, z którym można nawet ćwiczyć psie sporty! Spokojny Pomeranian jest psem rodzinnym i bardzo towarzyskim, lubi być w centrum uwagi. Gdy zostanie jej pozbawiony, może mieć tendencje do hałasowania. Jeśli jednak od okresu szczenięcego będzie uczony podstaw posłuszeństwa, będzie potrafił zachowywać się stosunkowo spokojnie. Inteligentny Szpic miniaturowy jest inteligentnym psem, co jednak nie jest równoznaczne z tym, że łatwo się go szkoli. Jeśli uzna, że zaproponowane mu aktywności nie są atrakcyjne, nie zechce brać w nich udziału. Łowca Czworonóg ten w żadnym wypadku nie jest dobrym łowcą. Nie ma rozwiniętego instynktu myśliwskiego. Strachliwy/nieufny wobec obcych Pomeranian nie powinien być lękliwy, natomiast zdecydowanie jest nieufny wobec obcych i zachowuje wobec nich dystans.

Niezależny Szpic miniaturowy to – wbrew pozorom – pies o silnym charakterze. Cechuje się pewnym stopniem niezależności. Uwielbia jednak swojego człowieka i jest mu bardzo oddany, zatem na pewno nie zrezygnuje z jego obecności i uwagi.

No i chyba najważniejsza informacja : METAMORFOZA

Małe pomeczki to słodkie kuleczki lecz już od 3 mc zaczynają gubić swoją sierść. Myślę że lepiej zdjęcia zaprezentować niż to opisać

Pomeranian to rasa stosunkowo zdrowa i długowieczna. Jego główny problem to delikatność i problemy z łapkami. Dlatego też nie należy pozwalać psu na zeskakiwanie z wysokich mebli. Pieski te dotyka też typowe dla małych ras zapadnięcie tchawicy. Aby temu zapobiec nie należy korzystać z obroży ! lecz wyprowadzać pieska na szelkach oraz unikać gwałtownych szarpnięć smyczą.

Wszystkie nasze szczeniaki posiadają mikrochip Safe Animal